توت فرنگی‌

کارایی توت‌فرنگی در عطرسازی چیست؟
توت‌فرنگی نتی درخشان، آبدار و بازیگوش در عطرسازی است که برای افزودن شیرینی میوه‌ای به ترکیب‌ها به کار می‌رود. در حالی که بوی توت‌فرنگی تازه نسبتاً لطیف است، در عطرها معمولاً جنبه‌های آب‌نباتی، مربایی یا سبز آن تقویت می‌شود.

نت توت فرنگی در عطرسازی چطور استفاده می‌شود؟
توت‌فرنگی بومی اروپا و قاره‌ی آمریکا است، اما در عطرسازی رایحه‌ی آن به‌صورت مصنوعی ساخته می‌شود. میوه‌ی توت‌فرنگی اسنشیال اویل تولید نمی‌کند، بنابراین عطرسازان با استفاده از مولکول‌های معطر مانند آلدئیدها، استرها و لاکتون‌ها بوی آن را بازآفرینی می‌کنند.

کارکرد نت توت فرنگی در عطر
توت‌فرنگی معمولاً به‌عنوان «نت بالایی» (Top Note) به کار می‌رود و فوراً حس شیرینی و شادابی را منتقل می‌کند. این نت، انرژی جوان و تازه‌ای به عطر می‌بخشد و معمولاً در کنار نت‌های گلی، وانیلی و چوبی قرار می‌گیرد.

نوع ماده‌ی معطر
عطرسازان از آکوردهای مصنوعی توت‌فرنگی استفاده می‌کنند که با ترکیبی از استرهای میوه‌ای، لاکتون‌ها و آلدئیدها ساخته می‌شود تا رایحه‌ای آبدار و رسیده خلق کنند.

پروفایل بویایی توت‌فرنگی

بسته به فرمولاسیون توت‌فرنگی استفاده شده در عطر، توت‌فرنگی می‌تواند عطری شیرین، میوه‌ای و کمی ترش با ته‌مایه‌هایی از برگ سبز، مربا یا حتی کارامل داشته باشد.

گونه‌های مختلف توت‌فرنگی در عطرسازی

توت‌فرنگی تازه: ترد، آبدار و کمی ترش.

مربای توت‌فرنگی: غلیظ‌تر، عمیق‌تر و شربتی‌تر.

توت‌فرنگی سبز: حسی سبزتر و گیاهی‌تر از نسخه‌ی کلاسیک.

توت‌فرنگی در کدام خانواده‌ی بویایی قرار دارد؟
توت‌فرنگی در خانواده‌ی «رایحه‌های تازه» (Fresh) و در زیرشاخه‌ی «میوه‌ای» قرار می‌گیرد و معمولاً با ترکیب‌های گلی، خوراکی (Gourmand) و مرکباتی همراه می‌شود تا درخشش بیشتری به عطر بدهد.